ماده 18 : تعریف تعزیر و اصل فردی کردن مجازاتها در جرایم تعزیری
- دسته بندی : قانون مجازات اسلامی
- ماده 18
ماده 18 (ق.م.ا)تعریف تعزیر و اصل فردی کردن مجازاتها در جرایم تعزیری
VakilVokaLa.irتعزیر مجازاتی است که مشمول عنوان حد، قصاص یا دیه نیست و به موجب قانون در موارد ارتکاب محرمات شرعـی یا نقض مقررات حکومتی تعیین و اعمال می گردد. نوع، مقدار، کیفیت اجراء و مقررات مربوط به تخفیف، تعلیق، سقوط و سایر احکام تعزیر به موجب قانون تعیین می شود. دادگاه در صدور حکم تعزیری، با رعایت مقررات قانونی، موارد زیر را مورد توجه قرار میدهد:
- الف- انگیزه مرتکب و وضعیت ذهنی و روانی وی حین ارتکاب جرم
- ب- شیوه ارتکاب جرم، گستره نقض وظیفه و نتایج زیانبار آن
- پ- اقدامات مرتکب پس از ارتکاب جرم
- ت- سوابق و وضعیت فردی، خانوادگی و اجتماعی مرتکب و تأثیر تعزیر بر وی
تبصره ـ چنانچه دادگاه در حکم صادره مجازات حبس را بیش از حداقل مجازات مقرر در قانون تعیین کند، باید مبتنی بر بندهای مقرر در این ماده و یا سایر جهات قانونی، علت صدور حکم به بیش از حداقل مجازات مقرر قانونی را ذکر کند. عدم رعایت مفاد این تبصره موجب مجازات انتظامی درجه چهار میباشد. (الحاقی به موجب مادۀ ۲ قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب ۱۳۹۹/۲/۲۳)
مجازات تعزیری در موارد ارتکاب محرمات شرعی یا نقض مقررات حکومتی تعیین و اعمال می گردد.
دادگاه در صدور حکم تعزیری با رعایت مقررات قانونی، باید به بندهای الف تا ت ماده توجه کند.
دادگاه فقط در مجازات حبس تعزیری نمی تواند به بیش از حداقل مقرر قانونی حکم کند و در صورت حکم به بیش از حداقل مقرر قانونی باید علت را ذکر کند.
قاضی در صورت حکم به حبس بیش از حداقل مقرر قانونی بدون ذکر علت در دادنامه، به مجازات انتظامی درجه 4 محکوم می شود.